Tynki cienkowarstwowe – najczęstsze błędy

Tynki cienkowarstwowe to najbardziej popularny rodzaj wykańczania elewacji budynków. Odpowiednio dobrane i nałożone będą stanowiły piękną wizytówkę domu i służyły nam latami. Istnieje szereg parametrów, które mają wpływ na ich trwałość i efekt wizualny. Niestety nie zawsze bierzemy je pod uwagę, co może negatywnie oddziaływać na trwałość wybranego rozwiązania. Dlatego warto nieco zgłębić ten temat, zanim przystąpimy do prac tynkarskich.

Z artykułu dowiesz się:

1. kiedy aplikować tynki cienkowarstwowe
   
2. jak przygotować podłoże do nałożenia tynku cienkowarstwowego
   
3. jaka zaprawa tynkarska jest najlepsza do tynku cienkowarstwowego
   
4. na jakie podłoże można nakładać tynk cienkowarstwowy
   
5. jak nakładać tynk cienkowarstwowy
   
6. jakie błędy są popełniane najczęściej podczas nakładania tynku cienkowarstwowego
   

Tynki cienkowarstwowe a czas ich aplikowania

Proces tynkowania powinniśmy rozpocząć nie wcześniej niż pół roku od momentu postawienia ścian konstrukcyjnych oraz przykrycia domu dachem i zamontowania rynien. Wiąże się to przede wszystkim z faktem, iż dom w tym czasie osiada. Zbyt wczesne nakładanie warstw elewacyjnych zaś może doprowadzić do pękania warstw, a nawet ich odpadania.

Kolejną ważną kwestią są warunki atmosferyczne. Przyjmuje się, iż prace tynkarskie powinny odbywać się w odpowiednich warunkach pogodowych. Zasadniczo temperatura powinna mieścić się w granicach pomiędzy +5°C (zarówno w ciągu nocy, jak i w ciągu dnia) oraz + 30°C. W przypadku za niskiej temperatury tynk może przymarzać, a w konsekwencji nierówno wysychać, co może doprowadzić do przebarwień. Natomiast zbyt wysoka temperatura powietrza i nagrzanie ścian może niekorzystnie wpływać na proces wiązania tynku i jego trwałość.

Tynki cienkowarstwowe a przygotowanie podłoża

Aby masa tynkarska dobrze trzymała się powierzchni, na którą jest nakładana, podłoże powinno być odpowiednio przygotowane do tych czynności. Musi być suche, stabilne i wolne od uszkodzeń. Efekt tynkowania będzie zadowalający, jeśli zadbamy również o to, aby powierzchnia ścian była równa oraz pozbawiona bruzd i zgrubień. Ściany można wzmocnić preparatem gruntującym oraz zastosować masę podkładową w kolorze zbliżonym do warstwy wierzchniej. Sprzyja to dalszym pracom, a także poprawia przyczepność, dzięki czemu tynki nie będą się odspajać i odpadać od ściany.

Tynki cienkowarstwowe a zaprawa tynkarska

Jeśli chcemy cieszyć się jakością i trwałością naszej elewacji, ważnym jest także zadbanie o prawidłowe przygotowanie masy tynkarskiej. W tej kwestii należy kierować się przede wszystkim zaleceniami producenta. Negatywną konsekwencją ignorancji mogą być: niejednorodny wygląd powierzchni oraz utrata spójności warstw tynkarskich. Do zaprawy nie należy dodawać żadnych substancji czy składników nieprzewidzianych przez producenta (np. przyspieszających wiązanie). Zasadniczo suche mieszanki mieszamy ze wskazaną na opakowaniu ilością wody, natomiast gotowe masy tynkarskie rozrabiamy, używając mieszadła wolnoobrotowego, unikając spienienia materiału. Zwracamy uwagę na proporcje składników.

Tynki cienkowarstwowe a ich dobór względem warstwy nośnej i otoczenia

Niezwykle istotną rolę w kwestii zapewnienia trwałości wybranego rozwiązania elewacyjnego pełni odpowiedni dobór tynku do podłoża, na które jest nakładane.

Usytuowanie budynku również ma znaczenie. Jeśli bowiem znajduje się on w pobliżu lasów, parków, zbiorników wodnych, a więc miejsc związanych z wyższym poziomem wilgoci oraz prawdopodobieństwem pojawienia się glonów, mchów i porostów, warto zastosować tynk silikatowy lub silikatowo-silikonowy, które to pomagają ograniczyć rozwój mikroorganizmów na fasadzie. W przypadku terenów grożących silnym zabrudzeniem również tynk silikonowo-silikatowy z efektem „samooczyszczenia” będzie najlepszym rozwiązaniem. Tańszym rozwiązaniem może być tynk akrylowy wzmocniony silikonami lub woskami syntetycznymi, ograniczającymi wnikanie brudu i kurzu niesionego np. wraz z opadami deszczu.

Tynki cienkowarstwowe a sposób ich nakładania

Masy tynkarskie powinny być nakładane gładką pacą ze stali nierdzewnej warstwą o grubości ziarna kruszywa. Stosowane narzędzia powinny być czyste, natomiast sam proces nakładania tynku na duże powierzchnie powinien mieć miejsce w jednym cyklu roboczym. Należy stosować metodę mokre na mokre i pilnować, aby miejsca spojenia kolejnych warstw były niezaschnięte w momencie ich nakładania. W przeciwnym wypadku miejsca łączenia mogą się odznaczać na elewacji. Jakiekolwiek przerwy technologiczne powinny zaś być z góry zaplanowane, tak aby nie miały negatywnego wpływu na wykonywane prace.

Tynki cienkowarstwowe a błędy wykonawcze

Tak, jak w przypadku każdego rodzaju prac budowlanych, tak i tu efekt w dużej mierze zależy od jakości i doświadczenia ekipy wykonującej prace tynkarskie. Jednym z najczęstszych jej błędów jest nieodpowiednia technika nakładania i zacierania tynku, która psuje efekt wizualny elewacji. Jeśli warstwa zaprawy lub masy tynkarskiej jest zbyt gruba, uniemożliwia ona odpowiednie zatarcie materiału i powoduje nieestetyczny wygląd elewacji, a także jej pękanie i spadek jakości fasady. Niewłaściwie zaplanowane przerwy w pracy również mogą przyczyniać się do widocznych na elewacji łączeń i nieregularnych granic. Zła organizacja i rozstaw ekipy tynkarskiej także mogą być powodem do licznych błędów i mankamentów.

Tynk strukturalny na elewację – sposób na dekoracje ścian domu

Rodzaje tynków dekoracyjnych

 






   Sprawdź naszą ofertę tynków