Co to jest tynk baranek?

Tynk "baranek" to jeden z najpopularniejszych rodzajów tynków zewnętrznych, od lat wykorzystywany do ozdabiania elewacji polskich domów. Baranek-tynk to nic innego jak cementowo-wapienny surowiec używany do wykańczania fasad budynków. Poznaj sposoby jak tynkować z wykorzystaniem „baranka” oraz plusy wykorzystania tego materiału na zewnętrz budynku.

Mówiąc o tynkach tradycyjnych, wykonywanych na budowie warto zwrócić uwagę, że składają się one z trzech części:

• Obrzutki – inaczej nazywanej szprycą o szerokości od 3 do 5 mm,
• Narzutu – o szerokości minimalnej od 10 do 15 mm
• Tynku ozdobnego, szlachetnego bądź gładzi

W przypadku, gdy korzystamy z mieszanek gotowych, nowej generacji, wykonywanie obrzutki nie jest konieczne. Zdarza się, że niezbędnym jest przygotowanie podkładu kontaktowego, zagruntowania płaszczyzny. W tym wypadku równoznaczny z narzutem jest położony tynk podkładowy. Do wykończenia warstwy wierzchniej używa się tynku dekoracyjnego.

Tynki tradycyjne to:

• Tynki cementowo – wapienne, kładzione na znacznej części surowców wykorzystywanych do stawiania ścian zewnętrznych. Ich zaletą jest estetyczny wygląd oraz działanie prewencyjne, chroniące budynek przez działaniem sił atmosferycznych, między innymi przed wilgocią. Tynk o wysokiej jakości ma również wpływ na poprawę termoizolacji budynku.
• Tynki cementowe – wykorzystywane są w miejscach, gdzie ściana bezpośrednio styka się z wodą bądź wilgotną powierzchnią. Mowa tu przede wszystkim o piwnicach, klatkach schodowych, wejściach do domów.

Tynk tradycyjny – kolory i faktury

Większość fasad z wykorzystaniem tynku tradycyjnego jest wykonywana w kolorze białym. Jednakże wybór innego koloru nie stanowi problemu. Wystarczy na tynk położyć farbę przeznaczoną do elewacji zewnętrznych. Drugą możliwością zmiany koloru tynku jest wymieszanie zaprawy z kolorowym piaskiem, barwionym polimerami. Jeszcze inną opcją jest dodanie barwnika do cementu, jednakże wymaga to doświadczenia i fachowej ręki, ponieważ sztuką jest uzyskanie jednolitej barwy i odcienia na całej malowanej płaszczyźnie.

Jeśli zależy nam na efekcie różnych faktur tynku możemy wykorzystać nie tylko narzędzia, ale i określone sposoby kładzenia i wykończeń. Poza tynkami gładkimi, dość często kładzie się tynki nakrapiane, ciągnione i odciskane. Jednakże ze względu na znaczną warstwę tynku wykorzystywaną do tego procesu zaleca się skorzystanie z usług fachowca.

Ciekawą formą dekoracyjną są również bonie. Bonie to nic innego jak rowki wykonywane w tynku kilkuwarstwowym, stosowane głównie na narożnikach budynków, przy oknach i drzwiach wejściowych.

Zgodnie z tradycyjną formą wykonania, bonie stosuje się na kilkuwarstwowych ścianach. Aby uzyskać najlepszy efekt wykorzystuje się specjalny szablon, przeciągany po stabilnie przytwierdzonych do ścian prowadnicach, już po zastosowaniu obrzutki. Wymiennie zamiast prowadnic można użyć listew z drewna wypełnionych zaprawą. Kiedy nałożony tynk odpowiednio stwardnieje, tak przygotowane listwy się usuwa.

Jak tynkować „barankiem”?

W przypadku tynków tradycyjnych, kładzionych na powierzchniach zewnętrznych (o grubości od 1,5 do 2 cm), wykorzystuje się trzy warstwy. W pierwszej kolejności kładzie się obrzutkę, która odpowiada za uzyskanie prawidłowej przyczepności tynku. Po stwardnieniu obrzutki, stosuję się warstwę drugą, czyli tzw. narzut. Dopiero w kolejnym kroku kładzie się gładź, której zadaniem jest uzyskanie odpowiedniej faktury.

Kwestią kluczową w całym procesie jest stosowanie się do przerw technologicznych. Dzięki nim warstwy mogą odpowiednio połączyć się z podłożem i wyschnąć. Schnięcie 1 cm tynku zajmuje około tygodnia. Zachowanie odstępów czasowych sprawi, że kładziona warstwa będzie wytrzymała i nie wystąpią na nim uszkodzenia w formie wykwitów.

Jedyna możliwość bezpiecznego skrócenia czasu pracy to nałożenie tynku podkładowego i warstwy dekoracyjnej prosto na podłoże. Można to zrobić jednak tylko w przypadku, gdy ściana jest prawidłowo wykonana.

Kładzenie tynków tradycyjnych wymaga wprawy i doświadczenia, dlatego też zaleca się skorzystanie z usług fachowca.

Kwestią kluczową jest aby proces tynkowania odbywał się w ciepły, suchy dzień. Optymalną temperaturą powietrza jest ta powyżej +10 stopni. Zapewni ona trwałość elewacji.

Kiedy nie powinniśmy rozpoczynać tynkowania:

• Kiedy temperatura powietrza spada poniżej zera
• Kiedy towarzyszy nam silny, porywisty wiatr
• Kiedy jest upalne słońce

Po skończonej pracy, tynkowana ściana powinna być gładka i z zachowanym pionem.

Trwałość tynku baranek

W przypadku tynków cementowo – wapiennych ich trwałość należy do dość znacznych, jednak cechuje je skłonność do zabrudzeń. Niestety nie ma możliwości, aby usunąć zabrudzenia wodą, ani też mechanicznie. Jedynym rozwiązaniem jest położenie nowej warstwy.