Jak odnowić tynk strukturalny

Elewacja po kilkunastu latach wymaga odświeżenia, a nawet remontu. Czy każdą odnowimy farbami elewacyjnymi? Zależy od stopnia zniszczenia (zabrudzenie, drobne spękania, głębokie rysy, zielony lub czarny nalot), a także od rodzaju tynku, którym była wcześniej pokryta. Nie wszystkie z wielu rodzajów farb nadają się na każdą ścianę. Każdy rodzaj farby chroni w inny sposób. Nawet markowa farba, która zostanie zastosowana na nieodpowiednim podłożu nie będzie się dobrze trzymać. Źle dobrana może doprowadzić do uszkodzeń samego tynku.<.p>

Ocena podłoża

Przed malowaniem sprawdzamy stan podłoża: powinno być mocne i zwarte, inaczej farba nie będzie się trzymać. Jeśli takie nie jest, trzeba je przygotować, to znaczy znaleźć i usunąć przyczynę uszkodzeń i wad. Odkrycie przyczyn powstania rys czy nalotu nie jest łatwe. Często nie potrafimy odróżnić zanieczyszczenia od kolonii mikroorganizmów. Najlepszym wyjściem będzie poradzić się fachowca, który określi przyczynę uszkodzeń i wybierze sposób jej usunięcia. Dobrze wiedzieć, jakim tynkiem jest pokryta elewacja, bo od tego zależy sposób naprawy. Stare domy są pokryte tynkiem cementowo-wapiennym. Na domach jednorodzinnych nie znajdziemy tynków wapiennych. Naprawa elewacji polega na dopasowaniu nowych fragmentów do starych i użycia materiałów tego samego rodzaju.

Tynk strukturalny – uszkodzenia i wady

Jedną z wad jest siatka powierzchniowych pęknięć nazywanych włosowatymi: ma szerokość 0,2 mm i głębokość kilku mm. Przyczyną ich powstawania jest szybkie tempo prac tynkarskich, niewłaściwy skład wyprawy tynkarskiej oraz niekorzystna pogoda (wiatr, upał). Wystarczy pomalowanie farbą o zwiększonej elastyczności.

Pęknięcia - pojawiają się po kilku miesiącach i są szersze niż rysy "tynkarskie" - mają 2-3 mm, które są skutkiem niewłaściwego składu lub zabrudzenia masy tynkarskiej. Pęknięcia poszerzamy na szerokość około 5 mm w klinowy kształt, rozwarty na zewnątrz, i dokładnie oczyszczamy i zagruntowujemy. Następnie wypełniamy je zaprawą wyrównującą. Naprawione podłoże wyrównujemy cienką warstwą tynku i malujemy farbą elewacyjną.>/p>

Rysy konstrukcyjne to rysu wywołane zarysowaniem elementów konstrukcyjnych domu. Powoduje je nierównomierne osiadanie, odkształcenia termiczne lub skurczowe. Rysy te mogą wystąpić niedługo po wybudowaniu domu, ale częściej pojawiają się po kilku latach i rzadko pozostają niezmienione; powiększają się z upływem czasu lub zmieniają swą szerokość razem ze zmianą pór roku. Powstawania takich rys nie da się zahamować. Dlatego najpierw wyeliminowujemy źródło rys, a dopiero później przystępujemy do naprawy elewacji.

Osypywanie lub pylenie tzw. "piaszczenie" - to skutek słabego związania kruszywa. Następuje gdy tynk wykonany został z małą ilością spoiwa lub ze spoiwem zwietrzałym. Taka sytuacja występuje także gdy go za długo zacierano, co powoduje "wyciągnięcie" spoiwa i najdrobniejszego kruszywa na powierzchnię. Podobnie jest sytuacja z zastosowaniem za dużej ilości drobnego kruszywa lub przesuszenie masy, a także przymrozki. Osypujące się i pylące tynki w celu wzmocnienia pokrywamy preparatami gruntującymi.

Miejscowe odspojenie się tynku można znaleźć pod wybrzuszeniami na powierzchni lub przez opukiwanie ścian. Odparzony tynk wydaje głuchy odgłos. Naprawa polega na odkuciu, oczyszczeniu, zagruntowaniu zagłębienia i wypełnieniu odpowiednią zaprawą wyrównawczą.

Pleśnie, algi i mchy - szary, zielony lub czarny nalot w okolicach cokołu lub wklęsłych naroży budynku, których przyczyną jest nadmierne zawilgocenie. Taki nalot usuwamy przy użyciu gotowych preparatów zwalczających grzyby pleśniowe, algi i mchy. Gdy warstwa nalotu jest gruba, przed zastosowaniem preparatu delikatnie oczyszczamy powierzchnię szczotką drucianą. Suche ściany po umyciu malujemy farbą ze zwiększoną zawartością biocydów.

W przypadku gdy elewacja nie jest zniszczona, a pęknięcia niewielkie, napraw będzie mało. Wystarczy zagruntować podłoże i pomalować farbami elewacyjnymi. Zdarza się tak, że nie zawsze farba zakryje i wyrówna różnice między starym tynkiem a naprawianymi miejscami Jeśli napraw jest nakładamy na całą powierzchnię tynk cienkowarstwowy. Sprawi to, że elewacja będzie miała jednakową fakturę, a farba jednolitą powłokę. Istnieją takie sytuacje, kiedy farba nie zakryje i nie wyrówna różnic między starym tynkiem a naprawianymi miejscami. Jeśli mamy odwrotną sytuację i napraw jest dużo, po zagruntowaniu ścian nakładamy na całą powierzchnię tynk cienkowarstwowy. Sprawi to, że elewacja będzie miała jednakową fakturę, a farba jednolitą powłokę.

Jak dobrać farbę

Farbę elewacyjną dobieramy zależnie od rodzaju podłoża. Dlatego przed zakupem farb trzeba wiedzieć, jaki jest rodzaj tynku i jaką farbą był wcześniej pomalowany. Nie jest łatwo to ustalić, więc jeśli nie ma pewności, warto pomalować nową farbą fragment ściany i sprawdzić, czy nie pojawiły się jakieś problemy.

Zastosowanie niewłaściwych farb elewacyjnych może spowodować szybkie niszczenie nowej powłoki, oraz doprowadzić do uszkodzeń samego tynku. Problem ten dotyczy starych, nieocieplonych ścian lub tych, które zostały ocieplone wełną mineralną. W wyniku kondensacji pary wodnej w starych domach dochodzi do zawilgocenia powierzchniowego ścian. Jednak nie wpływa to na ich trwałość, ponieważ paroprzepuszczalny tynk umożliwia wysychanie murów latem. Jeśli ścianę pomalujemy farbą o niskiej paroprzepuszczalności ograniczającej wysychanie, to po kilku sezonach zawilgoceje, a to sprzyja rozwojowi pleśni. Skutkiem tego będzie odpadanie elewacji.

Podobny efekt wystąpi w ścianach ocieplonych wełną mineralną. Dlatego takie ściany malujemy farbami o wysokiej paroprzepuszczalności, ale zwróćmy uwagę, że każda warstwa zmniejsza dyfuzję pary wodnej.

Podział farb elewacyjnych należy traktować orientacyjnie Producenci oferują wyroby mieszane, których własności są inne niż te, które charakteryzują spoiwa podstawowe. Dlatego ich własności oraz zakres zastosowania ocenimy na podstawie parametrów wyrobu, który jest zamieszczony na opakowaniu lub w karcie technologicznej.

Farby akrylowe i silikonowe są uniwersalne i najpopularniejsze. Nadają się na podłoża organiczne i mineralne. Akrylowe cechuje dobra przyczepność do podłoża i niska paroprzepuszczalność. Dobrze chronią cokoły i podmurówki przed wpływem wilgoci. Silikonowe chronią przed zwiększonym wnikaniem wody i mają dobrą paroprzepuszczalność. Niektóre mają właściwości samoczyszczące.

Farby cementowe, wapienne oraz silikatowe nadają się na czyste tynki mineralne, także wcześniej malowane farbami mineralnymi. Farby te nie są pożywką dla mikroorganizmów. Powłoki z farb mineralnych są matowe i mają wysoką paroprzepuszczalność, co ułatwia odparowanie pochłoniętej wilgoci. Dzięki tej właściwości możliwe jest nakładanie farb mineralnych na świeże fragmenty uzupełnionego tynku.

Ważne gruntowanie

Zawsze bezpieczniej zastosować przed malowaniem preparat gruntujący. Zawiera on spoiwo, dlatego odpowiedni jest taki, który jest dobrany do farby elewacyjnej. Wyrówna nasiąkliwość podłoża i zwiększy przyczepność powłoki malarskiej.

Choć zakup "gruntu" może wydawać się zbyteczny, warto wiedzieć, że gruntowanie ułatwia malowanie i zmniejsza zużycie farby.

Wymagana odporność farb elewacyjnych

Każda farba powinna wytrzymywać:

• wysoką i niską temperaturę,
• zmiany wilgotności,
• opady atmosferyczne,
• promieniowanie UV oraz
• zanieczyszczenie powietrza,

i to działanie wszystkich tych czynników równocześnie, jak i intensywne oddziaływanie jednego, np. bardzo silne nasłonecznienie elewacji południowej.

Odporne na działanie chemikaliów są farby stosowane na terenach przemysłowych oraz w pobliżu dróg.

Natomiast doskonałą przyczepność oraz odporność na działanie wody powinny wykazywać farby stosowane w miejscach narażonych na zabrudzenie,

Dobór farby elewacyjnej do rodzaju tynku